Paradontoza, choroba tkanki przyzębnej.

Paradontoza, choroba tkanki przyzębnej

Paradontoza jest chorobą ignorowaną, przewlekłą, a jej objawy nie wzbudzają w nas żadnego niepokoju. Choroba rozwijać może się nie tylko miesiącami, ale także przez dziesiątki lat. Charakterystyczne dla paradontozy objawy pojawiają się zazwyczaj w początkowym stadium choroby i w określonych miejscach, a ich nasilenie jest raczej niewielkie. Większość cierpiących na paradontozę osób łatwo przyzwyczaja się do objawów choroby, a nawet uznaje je za coś normalnego, błahego, niepotrzebującego większej uwagi.

Do objawów paradontozy należą obrzęk, częste krwawienie oraz nadwrażliwość dziąseł. Pojawia się pieczenie i mały ból. Skutkiem nieleczonej paradontozy może być zapalenie przyzębia i dziąseł. Do ich powstania przyczynia się prawdopodobnie brak zasad higieny jamy ustnej czy błędy podczas leczenia stomatologicznego. Zaniechanie kontroli dentystycznych oraz tolerowanie zapalenia dziąseł z czasem prowadzi do przeniesienia się procesu choroby w głąb kości, co skutkować z kolei może jej powolnym zanikiem, rozchwianiem i groźbą utraty zębów.

Nieleczone zapalenie przyzębia niejednokrotnie prowadzi do wysunięcia się zęba oraz ostrego, epizodycznego bólu. Paradontozie często towarzyszy zapalenie miazgi zębnej i ostry ropień. Rzadziej pojawia się martwica miazgi. Powyższe zmiany kwalifikują się do leczenia, jednak często usunięcie zęba jest zabiegiem nieuniknionym.

Do profilaktyki paradontozy możemy zaliczyć systematyczne wizyty u lekarza stomatologa raz na pół roku. Kluczowa powinna być także odpowiednia higiena jamy ustnej, dokładne szczotkowanie zębów po każdym posiłku oraz stosowanie kosmetyków i środków dopasowanych do naszych potrzeb i wymagań

Jak zapobiegać paradontozie

Paradontoza, czyli zapalenie przyzębia, to jedna z bardziej powszechnych chorób w obrębie jamy ustnej na którą choruje znaczna część naszego społeczeństwa. Najczęstszą przyczyną pojawienia się zapalenia przyzębia jest nagromadzenie się bakterii w jamie ustnej. Jeśli regularnie i dokładnie myjemy zęby przynajmniej dwa razy dziennie, usuwamy powstałą płytkę bakteryjną i likwidujemy czynnik przyczyniający się do powstania choroby.

Wiele osób jednak nie przykłada wystarczającej wagi do prawidłowego czyszczenia zębów i poświęca temu zbyt mało czasu i pomija czyszczenie przestrzeni międzyzębowych. Trzeba pamiętać, iż każdy ząb składa się z pięciu powierzchni, a używając jedynie szczotki do mycia zębów, usuwamy bakterie tylko z trzech powierzchni, pozostawiając powierzchnie styczne nie wyczyszczone. Aby umyć zęby prawidłowo, należy stosować się do ogólnie-przyjętych zaleceń: myjemy zęby nie mniej niż dwa razy dziennie, używamy miękkiej szczotki, która nie spowoduje uszkodzenia szkliwa, czyścimy przestrzenie międzyzębowe przy pomocy nici dentystycznych. Prawidłowa higiena jamy ustnej pozwoli skutecznie zapobiegać paradontozie.

Metody leczenia paradontozy

Paradontoza absolutnie nie powinniśmy lekceważyć ponieważ może doprowadzić do utraty zębów. Obserwując pierwsze objawy paradontozy należy jak najszybciej rozpocząć leczenie. Im szybciej rozpoczniemy leczenie tym większa szansa na skuteczne wyleczenie. Leczenie paradontozy ściśle uzależnione jest od stopnia rozwoju choroby. Pierwszym etapem jest profesjonalna diagnostyka choroby, wykonanie zdjęcia RTG szczęki i żuchwy pozwala lekarzowi ocenić stopień zmian chorobowych. Poza tym bardzo ważne w leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej jest odpowiednie przygotowanie do leczenia, należy usunąć płytkę bakteryjną oraz kamień nazębny – dopiero wtedy można przystąpić do właściwego leczenia. U osób z początkami paradontozy zazwyczaj te zabiegi powstrzymują rozwój paradontozy, jednak u osób z zaawansowaną chorobą stanowią tylko przygotowanie zębów do właściwego leczenia. Obecnie na rynku jest dostępnych wiele metod leczenia takich jak np. biostymulacja, kiretaż, odbudowa tkanek czy przeszczep kości. Leczenie paradontozy opiera się głownie na stymulacji tkanek do odnowy tak, by zęby były ustabilizowane. Przy lekkich postaciach paradontozy stosuje się biostymulację laserową, która przyspiesza regenerację tkanek miękkich i usuwa stan zapalny. Przy najcięższych postaciach paradontozy stosuje się przeszczep kości – jednak jest to zabieg przeznaczony dla osób z wyraźnie chwiejącymi się zębami. Dwie pozostałe metody polegają na pobudzeniu tkanek miękkich do regeneracji: kiretaż poprzez spłycenie kieszonek zębowych natomiast odbudowa tkanek polega na zastosowaniu specjalnego preparatu pobudzającego. Paradontoza powinna być leczona natychmiast po zauważeniu pierwszych objawów choroby wtedy leczenie jest znacznie skuteczniejsze.